Eerste brandstofcelbussen ter wereld verkocht

Zoals in april 2000 werd aangekondigd, is op 20 maart 2001 in Amsterdam een demonstratieproject met 30 brandstofcelbussen van start gegaan. De aanwezige Europese autobusbedrijven bevestigden er hun deelname aan de praktische tests en ze ondertekenden elk een contract om drie Mercedes-Benz Citaro-stadsbussen met brandstofcellen aan te kopen. De eerste bussen met die stille en schone aandrijftechnologie worden eind 2002 en in de loop van 2003 geleverd. Het is de eerste beperkte reeks brandstofcelvoertuigen die wereldwijd op de markt komt.
De Citaro's met brandstofcellen worden ingezet in Amsterdam (Nederland), Barcelona (Spanje), Hamburg (Duitsland), Londen (Groot-Brittannië), Luxemburg, Porto (Portugal), Stockholm (Zweden), Stuttgart (Duitsland) en Reykjavik (IJsland). EvoBus GmbH, een volledige dochteronderneming van DaimlerChrysler AG die de Europese bus- en autocaractiviteiten beheert, onderhandelt op dit ogenblik met nog andere steden. Verwacht wordt dat weldra bijkomende contracten worden ondertekend.
De Mercedes-Benz Citaro-stadsbussen met lage vloer en brandstofcelaandrijving worden gebouwd door EvoBus GmbH. De versie met het stuur aan de linkerkant kost ongeveer 1,25 miljoen € per stuk. In die prijs is een uitgebreid servicepakket voor twee jaar inbegrepen. Tijdens die periode kunnen de partners hun ervaringen en technische bevindingen in verband met het gebruik van de bus en de waterstofinfrastructuur uitwisselen en evalueren. Die informatie wordt vervolgens gebruikt om de brandstofceltechnologie en de infrastructuur verder uit te bouwen, ook met het oog op de serieproductie ervan.

Om de brandstofcellenbussen te bevoorraden, zijn al de deelnemende autobusbedrijven momenteel een tankstation voor waterstof in gasvorm aan het bouwen. BP Amoco en vele andere brandstofproducenten zijn betrokken in de ontwikkeling van de waterstofinfrastructuur. Sommigen onder hen zullen de waterstofstations daarna uitbaten om zelf ervaring op te doen met alternatieve brandstoffen.

De deelnemende Europese vervoerders kunnen in het kader van het vijfde kaderprogramma voor onderzoek en technologie rekenen op financiële steun van de Europese Commissie.

Gebruik van hernieuwbare energiebronnen

Waterstof en methanol zijn erg geschikt als brandstof voor voertuigen met brandstofcelaandrijving. Het zijn allebei regeneratieve brandstoffen, ze worden met andere woorden gemaakt met hernieuwbare stoffen. Daarom maakt de brandstofcel een goede kans om een duurzame aanvulling te vormen op de heersende 'monocultuur op basis van ruwe olie'. Momenteel is 95 procent van alle brandstoffen voor het stadsvervoer afgeleid van ruwe olie. De rest komt van steenkool, kernenergie en aardgas. De Citaro's met brandstofcellen rijden op waterstof. 40 procent van de waterstof voor de bussen wordt geproduceerd met behulp van hernieuwbare energiebronnen, zoals wind, zonne-energie en waterkracht. Nog eens 40 procent komt van aardgas, waarvan in diverse werelddelen nog grote voorraden bestaan. Slechts 20 procent wordt aangemaakt op basis van ruwe olie.

Mercedes-Benz Citaro met brandstofcellen

Afhankelijk van de gebruiksomstandigheden heeft de Citaro met brandstofcelaandrijving een rijbereik van 200 à 250 kilometer. De twaalf meter lange, niet-gelede lagevloerbus biedt plaats aan maximaal 70 inzittenden, afhankelijk van de inrichting waarvoor de klant gekozen heeft. De drie deuren staan garant voor een vlotte in- en uitstap. De topsnelheid van de bus bedraagt ongeveer 80 kilometer per uur. De meer dan 200 kW sterke brandstofcel, die ontwikkeld en geproduceerd werd door DaimlerChrysler-dochter Xcellsis, en de tanks waarin de gecomprimeerde waterstof met een druk van 350 bar wordt opgeslagen, zijn op het dak van de Citaro gemonteerd. De elektrische motor, de transmissie, de aandrijfas en de mechanische achteras zitten achteraan in de bus.